Dit in Memoriam betreft mijn moeder Manon, die ons 15/10/2013 helaas is ontvallen.
Manon heeft het grootste deel van haar leven, 79 jaar, in goede gezondheid door gebracht. In 1939 is zij getrouwd met Gertie.
Zij kregen samen 2 kinderen Frederik en ik zelf Trudy. Fredrik kon goed studeren en werd projectleider bij een constructiebedrijf.
Ik, die nu dit in Memoriam voor mijn moeder schrijf, heb tot mijn 23e jaar bij mijn ouders gewoond. Ik ben daarna getrouwd met Evert Kaasdrager en samen wonen wij nu Arnhem.
Mijn moeder verloor in 2001 onze vader Gertie. Samen met mijn moeder waren zij een onafscheidelijk paar, die veel in ons dorp, Hollanderveen, organiseerden. Helaas overleed ons vader Gertie in 2001 aan de gevolgen van de Qkoorts, die hij ergens had 
opgedaan.
In 2003 ontmoette Manon een nieuwe vriend waar zij regelmatig eens mee uitging en die haar regelmatig eens hielp met probleempjes oplossen. Het leven kreeg daarmee weer meer inhoud en plezier.
Manon, onze moeder, heeft altijd ook zeer veel voor anderen betekend. Zo was zij veelvuldig aan het helpen in het zorgcentrum `Zonneglans`. Zij organiseerde daar muziekmiddagen, koersbal enz. Veel jaren was zij voorzitster van de Oranjevereniging.
In 2007 ontving zij van de burgemeester een onderscheiding, de Orde van Oranje Nassau in zilver. Hierop was zij terecht zeer trots.
De afgelopen 3 jaar maakte zij deel uit van een adviesgroep voor vrouwen, die bv. in een scheidingsproces waren beland. Ook hier was zij..